'Tabiat Ana' kavramı her ne kadar edebiyatvâri naif bir kavram olsa da, kulağa pek hoş gelmekle birlikte fıtrata hoş gelmemektedir. Edebiyat gibi bir ilime sözüm yok lakin bahsini ettiğimiz kavram derinlere inildikçe pek de masum değil onu masumlaştıran mecaz-ı mürsel söz sanatına tabi olmasıdır zannımca. "Ne var sanki şimdi biz inkarcı mı olduk?" gibisinden sapıtmalara maruz kalıp yıllarca nesilden nesille hakikatle araya çekilen bir tül perde gibi görüneni saklamamış fakat görüneni kesin ve net olarak da bizlere sunmamıştır.

 Modern Çağ’da yaygın olarak kullanılmaya başlayan Tabiat Ana( Doğa Ana) kelimesinin tarihi 19. yüzyıla dayanıyor. Tabiat ana son hız yayılmaya devam ederken akla gelen sorulardan biride "Tabiat ana varsa Allah kim? “

Din dışı oluşum olan Natüralizm, doğa ve duygular dışındaki algıları yok sayan sapkın görüş; doğanın kendi kendisinin yaratıcısı olduğunu savunuyor.

Peki, tabiat ana neyden oluşuyor? Su, taş, ağaç, vs. den oluşan tabiat ana bize karşılaştığı canlılara yaratılmışlık temelinden farklı bir açıklamaya zorlayan düşünce akımı olan Natüralizmin sonucudur.

Tabiat ana doğada var olanlardan oluşuyorsa; Allah’ı yok sayamaz. Asıl olan, yaratılış sorularını sorduğumuz da “Allah” adını zikretmeye tahammül edemeyen gurubun ürettiği “tabiat ana” Allah'ın tekvin sıfatını gölgelemekle birlikte yok sayıyor olmasıdır.

Oysaki doğa, yalnızca Allah’ı tanıtmak, sevdirmek, zikretmek ve kullara hizmet etmek için var edildi. Yörüngesinden milim şaşmayan güneş kendi kendini var etmesi hangi mantığa sığar ki?

Ekilen kuru bir daldan rengârenk çiçeklerin tebessümü bize hiç bir şeyin kendi kendine, tesadüfî değil bilâkis Muazzam bir Yaratıcının var olduğunu kendi lisanları ile dile getiriyorlar.

 İnsanın ürettiği bir kelime olan tabiat ana, kendi kendinin yaratıcısı olduğunu kabul edenler, benim kendi kendimi yaratığım görüşünü de rahatlıkla kabul etmeleri gerekmez mi? Sizin tabirinizle, tutmadı mantığa ters. Mantığı mantığa sokmak için bile size verilen beyin hayvanat âleminde de var fakat bizi tenzihen bize hitap edilen bir ayetimiz var: "Akletmeyecek misiniz?"