Günümüz çağı teknoloji üzerine olsa da maalesef ki gençlerimiz bu nimetleri farklı durumlarda ve abartılı vaziyetlerde kullanım sağlamaktadır. Bugün herhangi bir toplu taşımaya bindiğimizde, kafelerde, toplu arkadaş gruplarında gözlerimizi kanatan bir tabloyla karşı karşıya kalmaktayız. Asla gereksiz olduğunu düşünmediğimiz bir güzelliğe sahibiz ancak tek yakındığımız nokta şu an insanların ikili diyaloglarda zayıf kaldığı, sosyalleşme yönünde tamamen toplumdan uzak asosyal bireyler olarak hayatlarını sürdürüyor olmaları.

Eski zamana baktığımızda okuldan çıkan çocuklar eve gelir gelmez üzerini değiştirmeden sokağa koşardı. Tabi o zaman çocuklar şimdiki gibi telefondan anlamazdı. Peki, arkadaşlarını nasıl çağırabilirlerdi? Tabi ki sokaktan adını bağırarak çağırırlardı. Daha sonra bir top peşinden 10 tane çocuğun koşturduğunu hatırlarız. Aralarındaki bağırışlar, itip kalkmalar. Sek sek diye bir oyun vardı, bilir misiniz? Okuldan getirdiği tebeşirle çizip, tek ayaküstünde sekerek oynanırdı. Belki de çocukluğumuzun en güzel oyunlarından biriydi.

Ve de akşam ezanı okunur okunmaz annelerin balkonlardan, pencerelerden seslenişleri ‘’Haydi eve, ezandan sonra sokakta kalınmaz’’ sözleri meşhurdur. Peki, bunlara rağmen o küçük yüreklerin ‘’Anne beş dakika daha’’ diye yalvarışları hiç çıkmaz aklımdan sanki dünmüş gibi canlanır gözümde.

Çok değil bundan yaklaşık 10-15 sene öncesine gittiğimizde bu kadar yaygın olmayan sosyal medya ve internet kullanımının az olduğu zamanlar insanların birbiriyle kaynaşmaları, sosyalleşmeleri  çok daha  kolaydı. Şimdi ki ebeveynlerin çocuklarını susturmak adına ellerine telefon veya tabletleri verip sus payı verircesine geleceklerinde toplumdan uzak asosyal bireyler olarak hayatlarını sürdürmelerine temel atmaları oldu.

Örneğin eski bayramları düşünürsek; tatlı bir bayram telaşı, aile büyüklerine ziyaretler, el öpme, şeker toplama gibi güzel anlar bayramın bayram olduğunu o tatlı telaşlı bir hareketlilik ile bize hissettirebilirken şu an her şey tek tuşa bağlı kaldı. Story atmalar her şeyin tek tuşla kimin nerde ne yaptığını ne yediğini ne içtiğini ne yaptığını görmemiz mümkün hale geldi. Bayram tebrikleri toplu kısa mesajlarla 10 dakika içerisinde olup bitiyor.

Gençlerimiz şu an elimizde olan bu avantajları kendilerini geliştirme yönünde kullanmak yerine mesajlaşmak, birbirinden komik fotoğraflar paylaşmakla meşgul oluyorlar.

Maalesef ki hiçbir şeyden memnun olmayan yeni bir nesil ile bırakıyoruz yerimizi. Tabi ki teknolojiyi kullanmak çok güzel bir kabiliyet bizler bunu kötüye yormuyoruz ancak teknoloji şu anda birçok gencimizi esir almış durumda. Ailesinden, arkadaşlarından koparmayı başarıyor. Bu durumlar sonucunda sizler de her gün onlarca habere tanıklık ediyorsunuz ki teknolojiye kurban giden onlarca insan oluyor. İntihar girişimlerinden mi bahsedelim, İfşalardan mı bilemedim…

Dememiz şu ki her şeyin fazlası zarar. Dozunda, gerektiği kadar kullanmak her alanda fayda sağlayacaktır. Gelecekteki neslimizin zedelenmemesi eş, dost, akraba, arkadaş kavramını bitirmemek açısından günümüz ve gelecekteki teknoloji aletlerini iyi kullanmak gerekir..

Kalın Sağlıcakla…